Јанко Бачев
Без да навлегувам во причините за војната меѓу Ерменија и Азербејџан во Нагорно Карабах, да спомнам два возвишени примери кои можат да бидат поучни за нас Македонците:
1. Ерменскиот претседател го испрати синот да војува за татковината. Претседателовата сопруга Ана Хакобијан на фејсбук напиша за својот син единец дека нема ништо поблагодарно од тоа да го дадете својот живот за татковината. Ерменскиот народ во овие моменти се соочува со историски пресврт и ние во овие моменти можеме да се потпреме само со себе и ги повика сите мајки и жени, ќерки и сестри да бидат силни и да не се плашат од ништо, вели Хакобијан.
2. Претседателот на Нагорно Карабах, Араџик Арутијан, вчера отишол лично на фронтот да се бори против азербејџанската армија и притоа изјави дека нацијата и татковината се загрозени. Правото на слободен, независен и достоинствен живот на земјата ослободена од крвта на нашите храбри синови е загрозен. Ова е нашата последна битка, која сигурно ќе ја добиеме заедно. Јас сум со вас до победата - рече претседателот Харутијунијан.
Што да се каже после ова. Нас не избришаа како Македонци а како оправдување на сето тоа да не се бориме, слушам луѓето биле уплашени. Некои биле уплашени да не добијат отказ од работа, на некои им било ветувано дека ќе ги вработат, некои биле уплашени да не им ја укинат социјалната помош, некои дали ќе добијат пакети со храна, некои биле уплашени дали ќе извадат лиценца за работа, за работа… Уплашени биле луѓето.
И јас сега прашувам, кога утре ќе се разбудите во некоја друго државно уредување без своја држава, дали тогаш нема да се плашите за својата работа,за социјална помош, за лиценци… Напротив, тогаш уште повеќе ќе се плашиме оти ќе живееме во туѓа држава, нема да можеме да кажеме дека сме Македонци и нема да бидеме свои на своето!?
#ИМакедонијаИмаСвојаБитка
#БиткаKојаСмоЗаедноМожемеДаЈаПобедиме
